บ้านฉันน่าอยู่กว่านี้
ห่างเขตแสงสีเมืองไกล
แต่คนมากมีน้ำใจ
ไม่ใช้วาจาลวงล่อ
เหมือนคนที่ปากปราศรัย
แต่เอาน้ำใจเชือดคอ
กลับบ้านนอกเราดีกว่า
ไปพักสายตามองฟ้ามองเมฆ
แตะเบรกให้กับชีวิต
ถึงพรหมลิขิตจะคอยเรียกใช้
กลับไปยิ้มให้ท้องทุ่ง
เพื่อนฝูงที่เคยถามไถ่
คนบ้านนอกไม่หลอกลวงใคร
แต่มีน้ำใจหยิบยื่นให้กัน
ถึงไม่มี ไอแพด ไอโฟน ไอจูนส์
ก็มีไออุ่นที่บ้านของฉัน
ถือไม่มีพิซซ่าหรือว่าชาบู
น้ำพริกปลาทู ก็นัมเบอร์วัน
เมืองใหญ่ที่เขาไปกัน
ก็แค่เวทีล่าฝัน
ไม่ใช่สวรรค์ของคนบ้านเรา
กลับบ้านนอกเราดีกว่า
อย่าเสียเวลาไต่ฟ้าเมืองกรุง
ตึกสูงผู้คนมากมาย
รถราวุ่นวายแต่ใจสุดเหงา
อ้อมแขนของแม่และพ่อ
ยังรอกอดที่บ้านเก่า
ถึงไปไม่สุดดวงดาว
ขอไปเป็นดาวสกาวบนดิน
ถึงไม่มี ไอแพด ไอโฟน ไอจูนส์
ก็มีไออุ่นที่บ้านของฉัน
ถือไม่มีพิซซ่าหรือว่าชาบู
น้ำพริกปลาทู ก็นัมเบอร์วัน
เมืองใหญ่ที่เขาไปกัน
ก็แค่เวทีล่าฝัน
ไม่ใช่สวรรค์ของคนบ้านเรา
กลับบ้านนอกเราดีกว่า
อย่าเสียเวลาไต่ฟ้าเมืองกรุง
ตึกสูงผู้คนมากมาย
รถราวุ่นวายแต่ใจสุดเหงา
อ้อมแขนของแม่และพ่อ
ยังรอกอดที่บ้านเก่า
ถึงไปไม่สุดดวงดาว
ขอไปเป็นดาวสกาวบนดิน